برآورد ماکسیمم درستنمایی تحت داده های سانسور فزاینده با استفاده از الگوریتم em

مدل سانسور فزاینده و استنباط بر اساس آن، دارای اهمیت زیادی در شاخه قابلیت اعتماد و آزمابش طول عمر می باشد. الگوریتم em برای بدست آوردن برآوردگرهای ماکسیمم درستنمایی داده های سانسور فزاینده نوع دوم استفاده می شود و واریانس و کواریانس برآوردگرهای ماکسیمم درستنمایی با استفاده از اصل اطلاع گمشده محاسبه می شوند. ما در این پایان نامه این روش را با استفاده از دو مدل معروف در آنالیز داده های بقا، یعنی توزیع های لگ نرمال و وایبل نشان می دهیم. امروزه استفاده از روش های مختلف نمونه گیری براساس طرح سانسورهای متفاوت در مطالعات مربوط به طول عمر سیستم های مهندسی و آزمایش های صنعتی اهمیت ویژه ای پیدا کرده است.